هزینه های نگهداری آسانسور - دانستنی های آپارتمان/فروش پارکینگ آپارتمان/پارکینگ مزاحم/پارکینگ - هزینه های نگهداری مشترکات

پیشرفته

: املاک صنعتی پایتخت; جمعه ۱۳۹۶/۰۲/۱۵ | ۱۷:۵۱

یادتان باشد که قانون تملک آپارتمان‌ها، مالکیت در آپارتمان‌ها را به دو قسمت اختصاصی و مشترک تقسیم می‌کند: اول قسمت‌های اختصاصی یک ساختمان که برای هر مالکی در سند مالکیت‎اش مشخص می‌شود. در آیین‎نامه اجرایی قانون تملک آپارتمان‌ها، در ماده 1 آمده است: «قسمت‌هایی از بنا اختصاصی است که عرفاً برای استفاده انحصاری مالک معینی یا قائم مقام او اختصاص یافته باشد».

در واقع قسمت‌های اختصاصی ساختمان، واحدهای جداگانه ساختمان همراه سایر متعلقات ماندن پارکینگ و انباری و ... است که متراژ و جزییات آن نیز به طور دقیق در سند مالکیت ذکر شده است.

در بخش دوم قسمت‌هایی از ساختمان قرار دارد که با سایر اهالی مشترک است. این بخش را در حقوق مشاعات می‌نامند. طبق ماده 2 قانون تملک آپارتمان‌ها، قسمت‌های مشترک آپارتمان، قسمت‌هایی از ساختمان است که حق استفاده از آن منحصر به یک یا چند آپارتمان یا محل و پیشه مخصوص نیست و به تمام مالکان به نسبت قسمت اختصاصی آنها تعلق می‌گیرد.

به طور کلی قسمت‌هایی که برای استفاده اختصاصی تشخیص داده نشده است یا در اسناد مالکیت ملک، اختصاص به یک یا چند نفر از مالکان ندارد، از قسمت‌های مشترک آپارتمان است. بر این اساس قسمت‌های مشترک ساختمان، راهروها، پلکان ها، فضاهای داخل پارکینگ یا پارکینگ‌های اضافه‌ای که مالکی آن را فروخته و از محل رفته باشد، باغچه، حیات و پشت بام را در بر می‌گیرد.

فروشنده باید به قول خود عمل کند

اگر خانه‌ای را خریده‌اید و در سند عادی یا همان مبایعه‌نامه آن قید شده است که فروشنده ملزم به واگذاری خانه، همراه با پارکینگ و انباری به شماست، اما زمان تحویل، فروشنده از انجام این کار خودداری می‌کند و خانه‌ای بدون پارکینگ به شما تحویل می‌دهد، اصلا خودتان را ناراحت و نگران نکنید، به راحتی می‌توانید علیه او اقامه دعوی کنید و حقتان را بگیرید.

برای این کار باید به دادگاه مراجعه و دادخواست «الزام به انجام تعهد» بدهید.

طبق این دادخواست، دادگاه خریدار را مجبور و ملزم به ارایه خدماتی که در سند قید شده است، می‌کند. حتی اگر فروشنده، فضای پارکینگ را در ساختمان پیش‌بینی نکرده باشد، باید مبلغ آن را به خریدار بپردازد و این مبلغ نیز با نظر کارشناس دادگستری تعیین می‌شود. زیرا قیمت پارکینگ در هر منطقه‌ای از شهر متفاوت است و بنابراین بستگی به ارزش منطقه‌ای آپارتمان، رقمی که به شما تعلق می‌گیرد کم یا زیاد می‌شود.

پارکینگ مال کیست؟

بسیار پیش می‌آید که در زمان خرید آپارتمانی، متوجه می‌شوید واحدی که قصد خریدش را دارید، پارکینگ ندارد. شاید از خود می‌پرسید که چطور می‌شود واحدی پارکینگ نداشته باشد یا در اصل، پارکینگ چگونه بین واحدها تقسیم می‌شود؟

در این مورد خوب است بدانید که تقسیم پارکینگ به دو صورت انجام می‌شود: صورت اول، تعلق اختصاصی است، که مانند انباری، با تعیین موقعیت و مساحت آن، محل دقیق آن در صورت مجلس تفکیکی و سند رسمی قید می‌شود و در حقیقت ملک اختصاصی صاحب آپارتمان به حساب می‌آید. صورت دوم، تعلق پارکینگ به هر واحد به طور مشاع است.

به این معنا که این پارکینگ‌ها در صورت‌جلسه تفکیکی واحدهایی که می‌توانند به صورت مشاع از پارکینگ ساختمان استفاده کنند، نام برده می‌شوند. در این صورت فقط آپارتمان‌هایی که حق استفاده از پارکینگ مشاع برای آن ها شناخته شده است، می‌توانند از پارکینگ ساختمان به طور مشاع استفاده کنند.

باید جلوی دعوا را گرفت

فراموش نکنید که ممکن است بعضی از واحدهای یک آپارتمان، حق استفاده از پارکینگ مشاع را داشته باشند و بعضی دیگر نه. همچنین ممکن است تمامی واحدهای آپارتمانی ساختمان، به نحو اختصاصی در سند مالکیت، پارکینگی برایشان مشخص نشده باشد و حق استفاده مشاعی از پارکینگ ساختمان را داشته باشند.

در این وضعیت، هر کدام از واحدها می‌توانند اتومبیل خود را در هر قسمت از پارکینگ که می‌خواهند بگذارند، بدون این که کسی به توقف او در قسمت خاصی از پارکینگ مشاعی اعتراض کند. یادتان باشد که در چنین حالتی، مالکان برای ایجاد نظم و انضباط در ساختمان، می‌توانند محل معینی را برای مدت معینی به طور موقت، به هر یک از واحدها اختصاص دهند و برای رعایت عدالت، وقتی این مدت معین به پایان رسید، آن را با واحد دیگری تعویض کنند تا بین مالکان هم رنجش یا تنش به وجود نیاید.

همیشه توافق کارساز نیست

شاید آپارتمان شما هم از آن دسته ساختمان‌هایی است که پارکینگ آن با رای ساکنان تقسیم شده است. در مورد قانونی بودن یا نبودن این کار بهتر است بدانید که، حتی با توافق اکثریت ساکنان ساختمان هم نمی‌توان این کار را انجام داد و حتما باید همه مالکان رضایت داشته باشند. طبق ماده 10 قانون مدنی، اگر تقسیم پارکینگ بین مالکان، با توافق همه مالکان باشد، اشکال قانونی ندارد، اما فراموش نکنید که نحوه شماره‌گذاری و پلاک‌گذاری پارکینگ، توسط مامور و نماینده سازمان ثبت انجام می‌شود.

روند کار هم به این صورت است که از بالاترین طبقه آپارتمان کار پلاک‌گذاری را شروع می‌کنند و بعد از آن، از پایین‌ترین نقطه آپارتمان، واگذاری پارکینگ را انجام می‌دهند. در واقع، مالکان با توافق نمی‌توانند داشتن یا نداشتن پارکینگ را تعیین کنند، بلکه فقط می‌توانند در مورد این‌که کدام پارکینگ را بردارند، توافق کنند.

حق رفت و آمد از پارکینگ

اگر با همسایه‌تان سر حق عبور و مرور در پارکینگ یا مسایل این‌چنینی به مشکل برخورده‌اید، بهتر است بدانید که رفت و آمد از ورودی پارکینگ، حق همه افراد ساکن ساختمان، حتی کسانی که پارکینگ ندارند، هم هست، زیرا با این‌که طبق قانون تملک آپارتمان‌ها، پارکینگ متعلق به یک شخص و این موضوع در سند خانه نیز آمده است، اما فضای اطراف آن جزو مشاعات یا همان قسمت‌های مشترک ساختمان است و با این‌که این فضا به مالک تعلق دارد، اما به این علت که برای دیگران مزاحمت ایجاد می‌کند، نمی‌تواند باقی ساکنان ساختمان را از ورود به پارکینگ یا عبور و مرور در آن منع کند یا حتی در فضای پارکینگ خود چادر بزند و ضایعات ساختمانی در آن تخلیه کند. اگر این کار را انجام دهد، هرکدام از همسایه‌ها که بخواهند می‌توانند به علت مزاحمتی که ایجاد کرده است، از او شکایت کنند. البته در این مورد استثنایی هم وجود دارد.

در مورد واحدی که پارکینگ آن به حیات خلوت راه داشته باشد و در آن ترددی وجود نداشته باشد، شاید بتوان این کار را انجام داد، اما بر اساس قانون، این پارکینگ جزو مشاعات است و همه حق استفاده از آن را دارند، مگر این که در سندشان قید شده باشد.

درباره پارکینگ مزاحم! بدانید

حتما شما هم اصطلاح پارکینگ مزاحم را شنیده‌اید. از آنجا که در مقررات شهرداری، استانداردی برای مساحت پارکینگ وجود دارد، اگر این استاندارد در مورد پارکینگ آپارتمانی قابل اجرا نباشد و راه عبور باقی پارکینگ‌ها باز باشد، شهرداری با توافق اعضای ساختمان و دستورالعملی که در این مورد وجود دارد، پارکینگ مزاحمی در آن فضا پیش‌بینی می‌کند که برای مثال، دو ماشین بتوانند پشت سر هم پارک کنند. مشکل این نوع پارکینگ این است که هر زمان یکی از مالکان بخواهد، خودرو خود را حرکت دهد، مالک پارکینگ مزاحم هم باید خودرو خودش را جابه‌جا کند.

ناگفته نماند که قیمت این نوع پارکینگ از باقی پارکینگ‌ها کمتر است. نام این پارکینگ به این علت مزاحم است که، با این که شخص، صاحب پارکینگ می‌شود، اما مزاحمت هم ایجاد می‌کند. نحوه تقسیم پارکینگ مزاحم هم با توافق همه اعضای ساختمان است.

در غیر این صورت، شهرداری و اداره ثبت بر اساس اولین و آخرین قرارداد خریدارها، پارکینگ را تقسیم می‌کنند که در بیشتر مواقع پارکینگ مزاحم به شخصی داده می‌شود که آخرین قرارداد را دارد.

پارک بدون اجازه، ممنوع!

در صورتی‌که یکی از واحد‌های آپارتمان، برای مدتی خالی از سکنه باشد و همسایه‌ها از پارکینگ آن استفاده کنند، اگر بدون اجازه صاحب پارکینگ باشد، پس از این‌که مالک در خانه خود سکونت کرد، می‌تواند اجاره مدت استفاده از پارکینگش را از استفاده کننده درخواست کند. اما اگر خود مالک اجازه یا به اصطلاح حقوقی برای تصرف پارکینگ اش به مدیر ساختمان یا شخص استفاده کننده، اذن داده باشد، نمی‌تواند چنین ادعایی کند. اما در کل فراموش نکنید که پارک بدون اجازه در پارکینگ همسایه، به نوعی خلاف قانون است و با اقامه دعوا از سوی مالک، باید اجرت المثل (اجاره مدت تصرف) که با نظر کارشناس دادگستری تعیین می‌شود، به مالک پرداخته شود. همچنین اگر شخصی در پارکینگ همسایه بدون اجازه او، ماشین خود را پارک کند و با درخواست مالک، حاضر به ترک آن نشود، جرمش «تصرف عدوانی» است و مجازات آن می‌تواند از جزای نقدی تا حبس و رفع تصرف و مطالبه خسارات وارده به مالک باشد.

آیا در آپارتمانها مالک یک واحد می‌تواند پارکینگ و انباری خود را جدا از واحدش بفروشد و یا اجاره

دهد؟

متن کامل پرسش

الف: با توجه به اینکه در بسیاری از آپارتمانها، حق استفاده از پارکینگ، اختصاصی بوده ولی زمین آن مشاع است، آیا جایز است یکی از مالکین، پارکینگ خود را به یکی از مالکین واحدها و یا به شخصی که جزو مالکین ساختمان نیست بفروشد یا اجاره دهد؟ ب: این مسئله نسبت به انباری واحدها که در خارج از واحد بوده و در تملک مالک واحد می‌باشد چطور؟ آیا می‌توان آن را جدای از واحد فروخت یا اجاره داد؟

پاسخ

چنانچه موارد مذکور ملک شخصیِ فرد باشد، می‌تواند آن را بفروشد یا اجاره دهد. ولی اگر مالکیت، به نحو مشاع بوده و فرد صرفاً حق اختصاصی نسبت به این امور داشته باشد، خود آنها قابل فروش نیست، بلکه فقط می‌تواند حق مذکور را فروخته یا اجاره دهد.

برخی از فقها، این گونه امور را از توابع آپارتمان شمرده و اساساً فروش مستقل آن را صحیح نمی‌دانند، ولی واگذاری حق انتفاع و دریافت مبلغی در ازای آن را(به نحو مصالحه یا اجاره) جایز می‌دانند.

البته تمام موارد مذکور در صورتی است که شرطی بر خلاف و یا مقررات خاصی در این زمینه وجود نداشته باشد.

در زندگی آپارتمان نشینی مسائل کوچک و جزئی ممکن است دردسرهای بزرگ درست کنند. مثلا آسانسور که قرار است برای راحتی ساکنان ساختمان استفاده شود ، می تواند محل جر و بحث های بی انتها در مورد هزینه های آن باشد. آسانسور جزء مشترکات ساختمان محسوب می شود و نحوه محاسبه هزینه آن تابع مقرراتی است که در قانون تملک آپارتمان ها و آیین نامه آن در مورد مشتراکات ساختمان وضع شده است.

هزینه های نگهداری آسانسور

قاعده: هزینه نگهداری آسانسور مثل تمام قسمت های مشترک آپارتمان ، بین مالکان تقسیم می شود و هر واحد باید سهم خود را پرداخت نماید. بنابراین سکونت در طبقه همکف، استفاده نکردن از آسانسور یا خالی بودن واحد آپارتمانی بهانه های خوبی برای شانه خالی کردن از زیر بار پرداخت هزینه های مربوط به آسانسور نیستند.

استثناء: ممکن است در هیات مدیره تصویب شود که برخی از پرداخت هزینه های آسانسور معاف شوند یا هزینه ها با بالارفتن طبقات ساختمان بیشتر شود یا مواردی مانند آن، اما تا زمانی که چنین مصوبه ای در هیات مدیه تصویب نشده است طبق قاعده رفتار می شود.

هزینه های نگهداری مشترکات:

مالکان ساختمان وظیفه دارند هزینه های مشترک را پرداخت کنند. نحوه محاسبه هزینه ها بستگی به توافق همسایه ها دارد. اگر توافقی در این خصوص به وجود بیاید مطابق این توافق رفتار می شود اما اگر مالکان چنین توافقاتی نداشته باشند ، سهم هریک از مالکان یا استفاده کنندگان (مثل مستاجر) از هزینه های مشترک آن قسمت که ارتباط به میزان مساحت اختصاصی و زیربنا ندارد بین مالکان یا استفاده کنندگان تقسیم می شود.

نپرداختن هزینه های آسانسور:

در صورت عدم پرداخت هزینه های نگهداری آسانسور از طرف یکی از واحدها مراحل زیر طی می شود:

گام اول:مدیر یا هیات مدیره ساختمان به طور کتبی به همسایه دردسر ساز در مورد عدم پرداخت شارژ تذکر می دهد.

گام دوم:در صورت عدم پرداخت، مدیر ساختمان مراتب را از طریق اظهار نامه به همسایه دردسر ساز ابلاغ می کند که اگر ظرف 10 روز از تاریخ مزبور (ابلاغ اظهار نامه) سهم بدهی خود را از هزینه های مشترک پرداخت نکند او می تواند از ارائه خدمات مشترک نظیر شوفاژ، تهویه مطبوع، آب گرم، برق، گاز و ... به واحد مربوطه خودداری کند. این اظهار نامه از طریق محل های مخصوص آن در مجتمع های قضایی و یا ادارات ثبت می شود.

گام سوم: اگر مالک بازهم لجاجت کرد و با وجود اینکه خدمات مشترک او قطع شده است، بازهم از پرداخت بدهی خودداری کرد مدیر ساختمان باید یکی از این دو راه را در پیش گیرد:

1-مدیر به اداره اجرای اسناد رسمی مراجعه می کند و براساس اظهارنامه ای که قبلا ابلاغ شده است ، علیه همسایه دردسر ساز درخواست صدور اجراییه می کند. اداره اجرا هم از مدیر می خواهد از مالک یا مستاجری که شارژ خود را نمی دهد مالی را معرفی کند تا با توقیف و فروش آن حق شارژ پرداخت شود.

2-در صورتی که مقدار حق شارژ مورد مطالبه کمتر از 5 میلیون تومان باشد ، مدیر به شورای حل اختلاف محل وقوع آپارتمان مراجعه و تقاضای پرداخت می کند. اگر مبلغ حق شارژ مورد مطالبه بیش از 5 میلیون تومان باشد باید به دادگاه عمومی محل وقوع مراجعه کند.

مطالبه هزینه های آسانسور از مستاجر یا مالک؟

ممکن است آپارتمانی دارای مستاجر باشد. در این صورت هزینه های نگهداری آسانسور از مستاجر گرفته می شود یا مالک؟

اگر در قرارداد اجاره پرداخت هزینه های مشترک بر عهده مالک باشد و مالک از پرداخت آن خودداری کند، مستاجر می تواند از محل اجاره بها هزینه های را بپردازد و اگر در قرارداد این هزینه ها برعهده مستاجر باشد، مدیر ساختمان از او مطالبه می کند و در صورت خودداری به مالک اصلی رجوع می کند.

مسئول دریافت شارژ ساختمان

اگر در یک آپارتمان تعداد مالکان بیش از 3 نفر باشد مجمع ماکلن موظف خواهد بود مدیر یا مدیرانی را از میان خود یا از خارج انتخاب کند. مدیر ساختمان باید هزینه های مربوط به قسمت های مشترک ساختمان (حق شارژ) را جمع و مطابق آنچه که در مجمع مقرر شد هزینه کند.

آسانسور جزء مشترکات ساختمان

قسمت های مشترک ساختمان به بخش هایی از ساختمان گفته می شود که به طور مستقیم یا غیر مستقیم مورد استفاده تمام شریکان است و نمی توان حق انحصای را برای آن قائل شد مانند پله ها، آسانسور، پشت بام و ...

هشداری برای مدیر ساختمان

مدیر ساختمان فقط می تواند خدمات مشترک را قطع کند. پس نمی تواند خدمات اختصاصی واحد دردسرساز را قطع کند. منظور از خدمات مشترک، خدماتی است که به تمام واحدهای آپارتمان ارائه می شود مثل شوفاژ، تهویه مطبوع، آب گرم و مانند آن. علاوه براین حتی اگر مدیر ساختمان خدمات مشترک را بدون رعایت مراتب بالا قطع کند، خود مجرم محسوب می شود و از نظر کیفری به عنوان "ممانعت از حق" به مجازات حبس محکوم می شود. طبیعتا قطع خدمات اختصاصی هم جنبه کیفری خواهد داشت.