معامله توسط ولی ‏قهری - املاک صنعتی پایتخت

: املاک صنعتی پایتخت; دوشنبه ۱۴۰۰/۰۱/۱۶ | ۱۷:۰۷

معامله توسط ولی ‏قهری
کودکان معمولاً قادر به انجام امور مالی خود نیستند یا فرد مجنونی که از کودکی دچار اختلال روانی بوده است. همه این افراد تحت ولایت پدر و جد پدری خود هستند و ولی، نماینده قانونی آنان محسوب می‎شود.
مهمترین وظیفه ولی، نمایندگی از صغیر و مجنون است و در واقع اداره اموال و حفظ حقوق آنان از وظایف ولی قهری است.
اگر ولی‏قهری بخواهد اقدام به انجام معامله از سوی طفل کند، باید بررسی کند که طفل به سن بلوغ نرسیده و از ولایت خارج نشده باشد.

معامله توسط قیم
قیم فردی است که از طرف دادگاه جهت حمایت از محجور و اداره اموال وی منصوب می‎شود.
برای چه افرادی قیم منصوب می‎شود؟
برای کودک یا مجنونی که ولی‎قهری ندارد؛ برای اشخاصی که جنون یا عدم رشد آنها متصل به زمان کودکی نباشد؛ زمانی که ولی‏قهری، مصلحت محجور را رعایت نکند و در صورتی که ولی‏قهری به‏دلیل بیماری یا کهولت سن، قادر به انجام وظایف خود نباشد، قیم منصوب می‎شود.
نکته مهم این است که قیم باید در تمامی امور، مصلحت محجور را رعایت کند و نمی‎تواند خارج از این کاری را انجام دهد.
انجام برخی از معاملات توسط قیم باید با اجازه دادستان باشد. این موارد عبارتند از فروش املاک و اموال غیرمنقول محجور؛ رهن املاک محجور و معامله‏ای که در نتیجه آن قیم مدیون محجور شود.
قیم می‎بایست قبل از انجام معاملات مذکور، از دادستان اجازه کتبی بگیرد و در غیر این صورت او نمی‎تواند اموال محجور را بفروشد یا به رهن بگذارد.
قیم نمی‎تواند با خودش معامله کند. این ممنوعیت مطلق است و حتی با اجازه دادستان هم، چنین معامله‏ای صحیح نیست.

معامله توسط وصی
وصی کسی است که شخصی او را برای انجام امور بعد از فوت خود، مأمور می‏کند.
در چنین حالتی فردی یک نفر دیگر را وصی قرار می‏دهد تا بعد از فوت او اقدام به فروش یا اجاره بخشی از ماترک او کند.
وصی تا زمانی که موصی (وصیت‎کننده) در قید حیات است، نمی‎تواند دخالتی در موضوع وصیت کند. نتیجه اینکه باید در زمان انجام معامله، از فوت وصیت‎کننده اطمینان حاصل شود.
اگر بیش از یک نفر وصی تعیین شود، انجام مورد وصیت باید با تأیید همه آنها باشد. مگر اینکه صراحتاً در وصیت‏نامه قید شده باشد که هر یک به طور مستقل می‎توانند فعالیت کنند.
هر فرد فقط می‎تواند تا یک‏سوم اموال خود را وصیت کند و مازاد بر آن معتبر نیست؛ مگر با اجازه ورثه.
نتیجه اینکه ارزش مال موضوع معامله باید کمتر از یک‏سوم باشد.
یکی از راه‏های تشخیص این امر، توجه به اظهارنامه مالیات بر ارث است که توسط ورثه به اداره مالیات داده می‎شود.
اگر در معامله‏ای مشخص شود که وصیت‏نامه ابرازی به‎صورت رسمی نیست، بهتر است که از انجام آن معامله اجتناب شود.